SIFAT- SIFAT 4 IMAM

Imam Ahmad Hanbal Rahimahullah

Nama sebenar beliau ialah Abu Abdullah Ahmad b. Muhammad b. Hanbal b. Hilal As-Syaibani. Beliau berketurunan Nabi sebelah nenek yang bernama Nazar b. Maad b. Adnan.
Beliau dilahirkan pada 164 Hijrah bersamaan 780 Masihi. Seorang ahli sunnah yang terbesar, Saleh dan Zuhud dianggap (Mujaddid) bagi abad ke 3 hijrah. Beliau meninggal dunia pada 241 Hijrah bersamaan 855 Masihi ketika berusia 77 tahun. Merupakan pengasas Mazhab Hambali.

Sifat peribadi : Sangat taat kepada gurunya dan tidak suka bercakap banyak. Mempunyai daya ingatan yang kuat sehingga dapat menghafal hadis lebih banyak daripada orang lain. Suka memaafkan kesalahan orang lain. Telah dipenjara dan didera kerana enggan mengakui pendapat Muktazilah bahawa Al-Quran adalah makhluk Allah. Beliau berjiwa besar, Zuhud dan tidak terpengaruh dengan kemewahan hidup.

Keistimewaan diri : Berminat dengan pelbagai ilmu pengetahuan seperti hadis, fikah dan ilmu Al-Kalam. Digelar Al-Hakam kerana dapat menghafaz lebih daripada 700,000 hadis. Kuat beribadat dan pernah bersembahyang 300 rakaat semalaman dan seminggu sekali khatam Al-Quran.

Sumbangan : Karangan beliau yang termasyhur ialah kitabnya Al-Musnad.B) Menghasilkan tafsir Al-Quran, kitab An-NasihWal Mansuh, Taatur Rasul, Al-manasik, Al-kabir, Wal manasik al-Saghir.C) Mazhab Imam Ahmad iaitu mazhab Hanbali berkembang di Baghdad, Mesir dan Syria.D) Menyebarkan fahaman Ahli Sunnah Wal Jamaah. E) Fatwa sahabat dianggap penting selepas al-Quran dan As-Sunnah selepas itu barulah Kias.

Imam Malik Rahimahullah

Nama sebenarnya ialah Malik bin Anas bin Abu Amar Al-Asbahi. Beliau dilahirkan di Madinah pada 93 Hijrah. Beliau berasal daripada keturunan Arab yang terhormat dan dimuliakan oleh masyarakat. Datuk beliau ialah sahabat Rasullah. Ibu beliau Al-Aliah bte Syuraik. Ada riwayat yang menyebut bahawa beliau berada dalam kandungan ibunya lebih kurang 2 tahun. Beliau wafat pada tahun 179 hijrah ketika berumur 86 tahun dan meninggalkan 3 orang putera dan seorang puteri. Beliau adalah pengasas mazhab Maliki.

Sifat peribadi : Beliau mempunyai kecerdasan akal fikiran yang tinggi. Beliau menghafaz Al-Quran ketika masih kecil. Imam Malik juga memiliki akhlak yang mulia, bersopan-santun, suka pakai pakaian yang mahal dan bersih serta bau-bauan yang harum. Imam Malik suka bergaul dengan semua lapisan masyarakat dan sangat benci pada perbuatan mencela sesama manusia dan sangat hormat kepada hadis-hadis Rasullah s.a.w.

Beliau merupakan seorang hartawan yang dermawan, menggunakan hartanya untuk menolong golongan yang susah. Merupakan seorang ulama yang warak,taat,dan patuh kepada Allah serta kuat beribadat pada waktu malam. Beliau tabah menghadapi segala ujian yang menimpanya.
Ujian ke atas Imam MalikBeliau pernah disebat dengan cemeti hingga patah tulang belakangnya kerana mengeluarkan fatwa yang tidak dipersetujui oleh khalifah, iaitu isteri yang diceraikan secara paksa tidak jatuh talaknya. Beliau berkata,"Aku dipukul kerana mempertahankan kebenaran agama.Tidak ada baiknya bagi orang yang tidak dihukum kerana perkara benar."

Pendidikan : Beliau banyak menimba ilmu pengetahuan di Madinah kerana pada masa itu Kota Madinah menjadi pusat pengajian ilmu, khususnya ilmu agama. Beliau dapat mengingati 29 hadis daripada 30 buah hadis setelah mendengar gurunya menyampaikan hadis tersebut secara lisan.
Beliau telah belajar daripada 900 orang guru, sebahagiannya terdiri daripada ulama. Beliau pernah menuntut dengan ulama yang terkenal. Antaranya ialah Ahli fikah-Rabilah b. Abd. Rahman, Ahli hadis-Imam Nafi'Maula Ibn Umar dan Imam Ibnu Syaibah Azzuhri.
Berkat kerajinan dan usaha beliau dalam menuntut ilmu,akhirnya Imam Malik muncul sebagai salah seorang ulama fikah yang terbesar dan unggul di seluruh Madinah.

Keistimewaan : Seorang yang kuat beribadat di waktu malam serta membaca Al-Quran kitab yang mengandungi hadis. Menghafaz Al-Quran dan hadis sejak dari kecil. Beliau sangat berani mempertahankan fatwanya walaupun di hadapan seorang gabenor dan musuh Islam.
SumbanganKitab yang termasyhur ialah "Al-Muwatta" iaitu kitab yang mengandungi hadis-hadis dan hukum. Kitab-kitab karangan ulama-ulama Mazhab Imam Malik seperti Al-muhtasar Al-Kabir, Al-Muhktasr Al-Ausat, Kitab Al-usul dan Ahkamul Quran. Mazhab Maliki berkembang di Moroco, Algeria, Tunisia, Iraq dan Palestin.

Imam As-Syafie Rahimahullah

Nama sebenar beliau ialah Abu Abdullah Muhammad b. Idris. Nama ibunya ialah Fatimah Al-Azadiah bt Abdullah b. Hasan b. Ali b. Abi Talib. Beliau digelar As-Syafie sempena nama datuknya Syafie b. Saib. Beliau dilahirkan pada tahun 150 Hijrah bersamaan 767 Masihi di Ghazzah, Palestin. Beliau adalah Imam mazhab yang empat iaitu pengasas "Mazhab Syafie".
Beliau berasal dari keturunan Rasullah s.a.w pada sebelah datuknya, Abdul Manaf (datuk ketiga Nabi Muhammad s.a.w adalah datuk ke sembilan Imam Syafie). Beliau meninggal dunia pada tahun 204 Hijrah bersamaan 820 Masihi, ketika berusia 54 tahun dan dikebumikan di Arafah, Mesir.

Sifat peribadi : Sangat memuliakan guru-gurunya.Pernah digelar "tongkat Malik". Sangat pemurah. Beliau telah menolak jawatan kadi di Yaman pada masa pemerintahan Khalifah Harun Al-Rashid. Imam Syafie berjaya membendung fahaman-fahaman yang mempengaruhi umat Islam. Membahagikan masa hidupnya satu pertiga untuk beribadat, satu pertiga untuk berehat, satu pertiga untuk kerjaya.

Kelebihan : Imam As-SyafieSemasa beliau dalam kandungan, ibunya bermimpi keluar bintang dari perutnya dan memancarkan cahaya. Beliau dapat menghafaz Al-Quran ketika berusia 9 tahun. Mempunyai suara yang merdu, pandai bersyair dan bersajak. Beliau pernah berjumpa dengan Rasullah dan beliau tidak pernah makan sampai kenyang selama 16 tahun. Beliau seorang kuat ingatan, berakhlak tinggi dan bermain panah.

Imam Abu Hanifah Rahimahullah

Nama sebenar Iman Abu Hanifah ialah Nokman bin Thabit. Beliau berketurunan Parsi. Digelar Abu Hanifah kerana beliau mempunyai anak lelaki bernama hanifah ,lalu beliau digelar Abu Hanifah (bapa hanifah). Beliau seorang yang kuat beribadat kepada Allah. Oleh itu digelar `hanifah� yang bermaksud cenderung dalam agama.
Beliau sangat rajin menulis ilmu-ilmunya. Beliau rajin membawa tempat dakwat (dalam bahasa arab bermaksud hanifah)ke mana sahaja. Beliau dilahirkan pada tahun 80 Hijrah bersamaan 699 Masihi di Kufah, Iraq, semasa pemerintahan khalifah Bani Umaiyah, Abdul Malik bin Marwan. Bapanya bernama Thabit bin Zuta ialah seorang saudagar. Oleh itu, Abu Hanifah menurut jejak langkah bapanya menjadi saudagar menjual batu ubin yang dihasilkan sendiri.

Kelebihan beliau : Abu Hanifah sangat berminat kepada ilmu pengetahuan. Beliau sangat rajin mempelajari ilmu-ilmu yang belum diketahuinya dan mengajarkannya kepada orang lain. Beliau terkenal sebagai seorang yang kaya dan berilmu tetapi dermawan,amanah serta kuat beribadat.
Beliau sangat bijak berbahas untuk mencari kebenaran. Beliau terkenal dengan kepintaran mengeluarkan hukum apabila dikemukakan permasalahan kepadanya. Imam Syafie sewaktu ditanya mengenai Abu Hanifah, berkata: "Tidak ada wanita yang dapat melahirkan seorang anak yang bijak seperti Abu Hanifah".

Pendidikan : Abu Hanifah lahir kira-kira 70 tahun setelah kewafatan Nabi SAW. Oleh itu, beliau sempat bertemu dan belajar daripada beberapa orang sahabat Nabi SAW yang masih hidup. Antaranya ialah Anas bin Malik, Abdullah bin Abi Ufa, Sahal bin Abi Saad dan lain-lain lagi. Beliau mempelajari ilmu daripada kira-kira 200 orang guru,termasuk para sahabat dan tabiin. Beliau mempelajari ilmu al-Quran dan menghafaz al-Quran serta hadis-hadis. Beliau juga mahir dalam ilmu Sastera, serta ilmu Usuludin (Tauhid).

Ketinggian akhlak : Abu Hanifah sangat menghormati guru. Beliau sering memberi hadiah kepada guru-gurunya. Beliau juga seorang yang sangat pemurah. Jika membeli barang, beliau akan membayar dengan harga yang mahal, supaya penjual mendapat harga yang terbaik. Jika beliau menjual, beliau akan menjual dengan harga terendah untuk meringankan beban pembeli. Beliau sangat menjaga martabat dan maruah dirinya sebagai ulama�.

Pernah beliau dipujuk untuk memegang beberapa jawatan penting dalam pemerintahan tetapi semuanya ditolak kerana takut dirinya dipergunakan oleh khalifah-khalifah untuk kepentingan mereka. Apabila beliau melihat ramai ulama� mendekati khalifah untuk tujuan-tujuan tertentu, beliau menjauhkan diri daripada ulama�-ulama� tersebut. Beliau bukan seorang pendendam dan sering mendoakan kebaikan ke atas orang-orang yang benci kepadanya.
Beliau pernah dipenjarakan oleh khalifah pada zamannya kerana menolak jawatan sebagai jurutulis surat-surat dan menandatanganinya. Beliau berkata: "Tidak mungkin nanti aku akan menulis surat untuk memancung leher seorang Islam dan menandatangainya. Demi Allah, aku tidak turut campur urusan itu.� Beliau pernah dipenjara dan disebat 100 rotan kerana menolak jawatan hakim di Kufah. Beliau berkata: �Rotan ini lebih baik daripada aku kena cemeti Allah di akhirat.�

Seterusnya beliau pernah dipenjara lagi oleh Khalifah Abu Jaafar al-Mansur kerana enggan menerima jawatan hakim di Baghdad. Di dalam penjara, beliau disiksa dengan pelbagai siksaan. Beliau kemudiannya dibawa mengadap Khalifah Abu Jaafar kerana masih enggan menerima jawatan itu walaupun setelah dipenjarakan.
Beliau diberi minum racun dan dibawa balik ke penjara. Apabila hampir menemui ajal, beliau sujud kepada Allah dan terus wafat di dalam usia 70 tahun dalam bulan Rejab 150 Hijrah bersamaan 767 Masihi dan dikebumikan di perkuburan Hizran.

Sumbangan : Beliau tidak suka murid-muridnya bertaqlid, tetapi digalakkan menggunakan fikiran atau dalil-dalil tentang sesuatu hokum. Beliau merupakan seorang ulama� yang banyak berpegang kepada fikiran dalam menetapkan hukum kecuali ada dalil-dalil yang kuat. Inilah yang menyebabkan beliau tidak termasuk dalam golongan periwayat hadis